#ป่าคือชีวิต ตอนที่ 1 เรื่อง Supermarket กลางผืนป่า

ตอนที่ 1 เรื่อง Supermarket กลางผืนป่า

ในวิถีของกะเหรี่ยง หรือ ปกาเกอะญอ มีการดำรงวิถีโดยพึ่งพาอาศัยธรรมชาติโดยส่วนใหญ่ หลายชุมชนยังคงความเป็นดั้งเดิม แต่ทุกวันนี้ปฏิเสธไม่ได้ว่า หลายชุมชนเองก็เริ่มพัฒนากลายเป็นเมือง (Urbanization) ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับปัจจัยที่หลากหลาย

แต่บทความนี้จะพาคุณไปยังชุมชนที่ยังคงความเป็นปกาเกอะญอ ด้วยวิถีชีวิต ที่มีปรัชญานำพาการคงอยู่ ผ่านตัวหนังสือและภาพ ที่ร้อยเรียงมาจากเรา(โพควา โปรดักชั่น)

ที่นี่บ้านป่าคาใน ต.สะเมิงใต้ อ.สะเมิง จ.เชียงใหม่ ห่างออกไปจากตัวเมืองเกือบร้อยกิโล พื้นที่แห่งนี้เต็มไปด้วยเรื่องราวที่น่าสนใจ ทั้งความคิด ความเชื่อ และความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในพื้นที่แห่งนี้

ป่าที่ยังคงอุดมสมบูรณ์ผืนนี้เคยเป็นพื้นที่สัมปทานป่าไม้ของนายทุน จนกระทั่งกลับมีการฟื้นฟูป่าอีกครั้ง โดยมีชุมชนเป็นแกนหลัก โดยใช้กรอบของจารีตประเพณี โดยมีฐานคิดว่า ทุกสรรสิ่งบนโลกนี้ล้วนมีเจ้าของสิ่งสูงสุด ในวัฒนธรรมคนปาเกออะญอเรียกว่า "ต้าทีต้าตอ" ดังนั้นการจะใช้ประโยชน์ใดๆจึงต้องมีการของใช้ผ่านพิธีกรรม

ด้วยฐานคิดเหล่านี้เป็นปลูกฝังเรื่องจิตสำนึกและการรับรู้ (Self awernes) จึงทำให้ป่าผืนนี้อุดมสมบูรณ์ การจากใช้และดูแล ซึ่งสร้างความพลวัตให้แก่ป่า นำมาซึ่งความหลากหลายของพืชและการดำรงอยู่ของป่า

เห็ด ผัก ปลา ที่จะหาได้ในขณะที่เราข้ามเขา 4-5 ลูก เพื่อไปดูควายที่ปล่อยเลี้ยงไว้กลางป่า คือสะเบียงชิ้นดีที่พอประทังความหิวได้ กลางป่าใหญ่ที่มีสายฝนโรยรินเบาๆในนฤดูฝนเช่นนี้ ช่างเป็นอาหารที่สุดแสนพิเศษเลยทีเดียว

พฤ โอ่โดเชา เล่าให้ผมฟังขณะที่นั่งกินข้าวเที่ยง ตอนสี่โมงเย็น ว่า "ป่ากับคนกาเกอะญอแยกออกจากกันไม่ได้ เราอยู่กับป่ามาตั้งแต่เกิด เรากินเราใช้เราดูแล ตามวิถีจารีตตามยาวนานนับร้อยปี แม้จะผ่านไปหลายร้อยปี ดูซิป่ามันยังอยู่
ได้"

เป็นคำตอบที่ต้องขยายความต่อ หากไปศึกษาปรัชญาการดำเนินชีวิตของชาวปกาเกอะญอแล้ว จึงเข้าใจได้ว่าเพราะอะไร (อ่านเพิ่ม https://pokwaproduction.blogspot.com/2019/07/blog-post.html)

พื้นที่ตรงนี้กำลังจะถูกประกาศให้เป็นอุทยานแห่งชาติออบขาน ตั้งแต่ปี 2561 แต่ชาวบ้านยืนยันและสู่ด้วยความเป็นจริงเชิงประจักษ์ จึงชะลอการประกาศมาได้ถึงวันนี้ ส่วนอนาคตผืนป่าแห่งนี้จะเป็นอย่างไร ไม่มีใครรู้ แต่ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร ชาวบ้านที่นี่ยังคงยืนยันในความจริงและวิงวอนผู้มีอำนาจรับฟังเสียงจากชุมชน