ศิลปวัฒนธรรม

#ป่าคือชีวิต ตอน ชีวิต วัว ควาย ในทุ่งลาเวนเดอร์ “ตัวที่เจ็บเราก็ต้องนำกลับมารักษา ส่วนพวกที่แข็งแรงเข้าไปในป่าโน่น ไปหาอาหาร ชมนก ชมวิว บางทีก็ไปจีบควายฝูงอื่นบ้าง   บางทีชีวิตแบบนี้ก็น่าอิจฉานะ (เสียงหัวเราะ)วัว ควายที่นี่มีความสุขที่สุดแล้ว” นี่คือคำกล่าวของ พฤ โอ่โดเชา ขณะที่ทำแผลให้กับวัวของเขาที่ขาหักจากกการตกหลุม จึงนำมาสู่การตั้งชื่อเรื่อง ชีวิต วัว ควาย ในทุงลาเวนเดอร์          จากตอนที่แล้ว Supermaket กลางผืนป่า ( https://pokwaproduction.blogspot.com/2019/07/1-supermarket.html?spref=fb&fbclid=IwAR3K-G246ouh4m3Ci47MsBZ95_ajrAuFdp7yutWTs0xBP-j5m7TggTlrLqY ) เราได้นำเสนอมุมของการดำรงชีวิตของชาวบ้านป่าคาในแล้ว สำหรับตอนนี้ จะขอนำเสนออีกมุมหนึ่ง ที่นอกจากคนแล้ว ป่ายังคงเกื้อลกูลกับสัตว์เลี้ยงของที่นี่ด้วย เราเริ่มออกเดินทางผ่านตัวหนังสือและภาพเหล่านี้กันเลยครับ       มอ มอ เสียงดังก้อง เรียกวัว และควาย หลังจากออกเดินเข้าป่าสักพักในพื้นที่ที่ชาวบ้านเรียกว่า ที่หากิน(ชาวบ้านจะแบ่งพื้นที่อยู่อาศัย พื้นที...

# ป่าคือชีวิต   ตอนที่ 1 เรื่อง Supermarket กลางผืนป่า ในวิถีของกะเหรี่ยง หรือ ปกาเกอะญอ มีการดำรงวิถีโดยพึ่งพาอาศัยธรรมชาติโดยส่วนใหญ่ หลายชุมชนยังคงความเป็นดั้งเดิม แต่ทุกวันนี้ปฏิเสธไม่ได้ว่า หลายชุมชนเองก็เริ่มพัฒนากลายเป็นเมือง (Urbanization) ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับปัจจัยที่หลากหลาย แต่บทความนี้จะพาคุณไปยังชุมชนที่ยังคงความเป็นปกาเกอะญอ ด้วยวิถีชีวิต ที่มีปรัชญานำพาการคงอยู่ ผ่านตัวหนังสือและภาพ ที่ร้อยเรียงมาจากเรา(โพควา โปรดักชั่น) ที่นี่บ้านป่าคาใน ต.สะเมิงใต้ อ.สะเมิง จ.เชียงใหม่ ห่างออกไปจากตัวเมืองเกือบร้อยกิโล พื้นที่แห่งนี้เต็มไปด้วยเรื่องราวที่น่าสนใจ ทั้งความคิด ความเชื่อ และความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในพื้นที่แห่งนี้ ป่าที่ยังคงอุดมสมบูรณ์ผืนนี้เคยเป็นพื้นที่สัมปทานป่าไม้ของนายทุน จนกระทั่งกลับมีการฟื้นฟูป่าอีกครั้ง โดยมีชุมชนเป็นแกนหลัก โดยใช้กรอบของจารีตประเพณี โดยมีฐานคิดว่า ทุกสรรสิ่งบนโลกนี้ล้วนมีเจ้าของสิ่งสูงสุด ในวัฒนธรรมคนปาเกออะญอเรียกว่า "ต้าทีต้าตอ" ดังนั้นการจะใช้ประโยชน์ใดๆจึงต้องมีการของใช้ผ่านพิธีกรรม ด้วยฐานคิดเห...

คน ป่า และชีวิต จากปรัชญาการดำรงชีวิตในวิถีของปกาเกอะญอกล่าวไว้ว่า - ถ้าอยากกินข้าว ต้องรักษาดิน เพราะเป็นแหล่งกำเนิดเมล็ดพันธุ์ข้าว - ถ้าอยากกินปลา ต้องรักษาลำห้วย เพราะเป็นที่อยู่ของปลา - ถ้าอยากกินน้ำ ต้องรักษาป่า เพราะเป็นแหล่งกำเนิดขุนห้วย และไม่เคยสอนว่าต้องเป็นเจ้าของที่ดิน เจ้าของป่า อื่นๆ และผูกขาดอำนาจ บรรพบุรุษสอนให้เราทำเท่าที่พอกิน คำกล่าวของ ผศ.ดร.สุวิชาน พัฒนาไพรวัลย์   (เสียงของชนเผ่าพื้นเมืองประเทศไทย | สุวิชาน พัฒนาไพรวัลย์ | TEDxBangkok) ภาพ: โพควาโปรดักชั่น พูดคุยแลกเปลี่ยนได้ที่  https://www.facebook.com/POKHWA.PRODUCTION/?ref=bookmarks